ก็อทฟรีท เซ็มเพอร์ (เยอรมัน: Gottfried Semper; 29 พฤศจิกายน ค.ศ. 1803 – 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1879) เป็นสถาปนิก นักวิพากษ์ศิลป์ และศาสตราจารย์สาขาสถาปัตยกรรมชาวเยอรมันในคริสต์ศตวรรษที่ 19 งานชิ้นสำคัญของเซ็มเพอร์คืองานออกแบบโรงอุปรากรเซ็มเพอร์ในเดรสเดินระหว่างปี ค.ศ. 1838 ถึงปี ค.ศ. 1841 ในปี ค.ศ. 1849 เซ็มเพอร์ก็เข้าร่วมในการจลาจลเดือนพฤษภาคมที่เดรสเดิน และถูกบันทึกในรายชื่อของผู้ที่รัฐบาลเฝ้าดูพฤติกรรม เซ็มเพอร์จึงหนีไปซือริชและต่อมาลอนดอน แต่ก็ได้เดินทางกลับเยอรมนีในปี ค.ศ. 1862 หลังจากที่รัฐบาลประการยกโทษให้แก่ผู้ทำการจลาจลเซ็มเพอร์มีงานเขียนมากมายเกี่ยวกับที่มาของสถาปัตยกรรม โดยเฉพาะในหนังสือ องค์ประกอบสี่ประการของสถาปัตยกรรม (The Four Elements of Architecture) ตั้งแต่ ค.ศ. 1851 และ เป็นบุคคลสำคัญคนหนึ่งในกรณีการโต้เถียงของข้อขัดแย้งที่ว่าสถาปัตยกรรมกรีกและโรมันเป็นสถาปัตยกรรมที่ทาสีหลากหลายหรือไม่ (สถาปัตยกรรมแบบพหุรงค์) งานของเซ็มเพอร์มีตั้งแต่งานขนาดเล็ก เช่น การออกแบบไม้ควบคุมดนตรีให้ริชชาร์ท วากเนอร์ ไปจนถึงงานขนาดใหญ่สำหรับเมืองเช่นการออกแบบถนนวงแหวนรอบกรุงเวียนนา (Ringstraße) ใหม่เป็นต้น